Kojąca atmosfera skandynawskiego wnętrza

Właścicielom warszawskiego mieszkania o powierzchni ponad 85 m2 zależało przede wszystkim na stworzeniu wrażenia przestronności wnętrza. Efekt ten uzyskano dzięki połączeniu kuchni z salonem. Początkowo były to dwa osobne pomieszczenia. Wyzwaniem dla architekta było także zachowanie spójności stylu i kolorystyki wnętrz.

Wrażenie przestronności

W momencie rozpoczęcia prac mieszkanie składało się z trzech pokoi, kuchni, łazienki, toalety, maleńkiej garderoby (została przerobiona na dwie odrębne szafy, dzięki czemu uzyskano większą przestrzeń do przechowywania) i przedpokoju. Mimo całkowitej powierzchni 85 m² brakowało w nim wrażenia przestronności. Właściciele, małżeństwo z dzieckiem, potrzebowali sypialni, pokoju dziecięcego oraz salonu. Architekt i projektant wnętrz zaproponował wyburzenie ściany pomiędzy pokojem dziennym a kuchnią. Dzięki temu powstało jedno przestronne pomieszczenie o łącznej powierzchni 32 m², łączące wiele funkcji: przygotowywania i wspólnego spożywania posiłków, odpoczynku i rozrywki oraz przyjmowania gości. Spójność stylu i kolorystyki zapewniły wspólne motywy forniru w kolorze orzecha zastosowane we: fragmencie ściany w kuchni, w osłonie ściennej przy barku w salonie oraz blacie stołu i stolika kawowego. Wysoka zabudowa kuchenna została ukryta we wnęce ściennej obłożonej ręcznie formowanymi ceramicznymi płytkami-cegiełkami pomalowanymi na biało. Od strony salonu, przy tej ścianie stoi telewizor. Ze względu na to, że główne pomieszczenie w mieszkaniu ma za zadanie łączyć wiele różnych funkcji, zastosowano w nim różne możliwości oświetlenia, które domownicy mogą wykorzystywać w zależności od swoich potrzeb. W kuchni zamontowano punktowe reflektorki oraz niewidoczne halogeny podszafkowe oświetlające blat roboczy. Ponadto umieszczono dwie lampy nad stołem jadalnym oraz delikatne oprawy stropowe (kostki), które korespondują z kolorem, na jaki został pomalowany sufit nad sofą i stolikiem kawowym. Poza tym, przy sofie znajduje się lampa stojąca, natomiast wąż świetlny ukryty w wyłożonej fornirem wnęce ściennej przy barku stanowi dodatkowe oświetlenie dekoracyjne.

Biel dla uspokojenia kompozycji

Właścicielom mieszkania zależało na tym, aby dom pełnił funkcję oazy spokoju, czyli zapewniał odpowiednie warunki do odpoczynku, wyciszenia i relaksu. Architekt uwzględnił te wskazówki w odpowiedni sposób dobierając kolorystykę ścian, mebli i dodatków. Szare zasłony w salonie zostały uszyte z tafty i doskonale komponują się z matową szarością sofy. Staranny dobór zastosowanych tkanin sprawia, że oba elementy idealnie do siebie pasują. Chłodny brąz orzecha zastosowany w fornirach oraz dąb wędzony, którym wyłożono podłogi, stanowią doskonałe dopełnienie wnętrza salonu. Dwa dekoracyjne grzejniki w czarnym kolorze wpisują się w spokojną atmosferę wnętrza. Lekkości pomieszczeniu dodają chromowane nóżki stołu, krzeseł, stolika oraz sofy. Ważnym elementem kompozycji przestrzeni jest biel. Poza pomalowanymi na biało cegiełkami, pojawia się ona na ścianach i suficie, jak również na frontach szafek kuchennych, szafki RTV oraz barku. Zabieg ten pozwolił nie tylko optycznie powiększyć przestrzeń najbardziej reprezentacyjnego pomieszczenia w mieszkaniu, ale także uspokoić kompozycję. To właśnie zastosowanie bieli jako koloru dominującego wpływa na „kojącą atmosferę” tego domu. Wprowadza ona do wnętrza porządek, wrażenie pełnej harmonii i równowagi. Przytulność pokoju dziennego podkreślają książki, płyty, elementy dekoracyjne i dodatki.

Zaskakujące połączenia

Z bielą ścian i frontów mebli kontrastuje ciemna podłoga w kolorze dębu wędzonego zastosowana na całej powierzchni salonu i kuchni. Architekt zdecydował się poprowadzić podłogę aż do szafek kuchennych, nie oddzielając obszaru roboczego terakotą. Takie rozwiązanie sprawia, że kuchnia nabiera bardziej eleganckiego charakteru. Prowadzące na obszerny taras schodki także zostały wyłożone deskami podłogowymi w kolorze dębu. W przedpokoju zastosowano matowe płytki podłogowe w praktycznym matowym, szarym kolorze, dzięki czemu pomieszczenie to tworzy naturalne przedłużenie kuchni i salonu. Na miejsce połączenia desek dębowych z płytkami projektant wybrał bok ścianki zbudowanej z białych cegiełek, co daje ciekawe wrażenie optyczne.

Wielofunkcyjna sypialnia

Sypialnia ma powierzchnię 17 m². Mimo stosunkowo niewielkich rozmiarów pomieszczenia, gospodarzom zależało na tym, aby zmieściło się w nim nie tylko łóżko o szerokości 160 cm i nocne szafki, ale także duża i pojemna szafa z lustrami, telewizor oraz kącik do pracy. Biurko z komputerem przenośnym zostało oddzielone od reszty pomieszczenia parawanem, dzięki czemu jeden pokój z powodzeniem łączy różne funkcje. Lustrzane drzwi szafy optycznie powiększają sypialnię. Kompozycja wnętrza tego pomieszczenia jest spójna z całością mieszkania, przede wszystkim poprzez zastosowanie podłogi w kolorze dębu wędzonego, orzechowego koloru ścian i białego sufitu. Dla odmiany, pokój dziecięcy został utrzymany w delikatnym odcieniu fioletu połączonego z bielą. Fiolet to kolor dominujący na ścianach, zasłonach, motywach na dywanie i bordiurze ściennej. Meble w tym pomieszczeniu mają klasyczny kształt, co dodaje wnętrzu jeszcze większej przytulności. W pobliżu wejścia do pokoju dziecięcego, na korytarzu, umieszczono pojemną szafę wnękową.

Projekt mieszkania: Anna Malesińska, architekt i projektant wnętrz z firmy Keen Property Partners
Zdjęcia: Keen Property Partners www.keenproperty.com